کد مطلب:210691 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:123
سحابی ثریا
سحابی ثریا آن هم توده ای از كواكب است كه مانند لكه ابر رقیقی به نظر می آید و در چشم ساده بدون تجهیز شش یا هفت ستاره به نظر مشاهده می شود ولی چون با تلسكوپ مشاهده نمائیم ششصد كوكب متمایز در این توده ابرصفت دیده می شود و صفحات عكاسی حساس تر متجاوز از 2000 (دو هزار) ستاره در آن نشان می دهد.
همچنین ستاره سحابی سرطان و قنطورس و ماژلان كه هر یك مركب از هزار ستاره و شموس می باشد.
هرشل منجم معروف در عصر خود تا دوازده هزار و پانصد سحابی یعنی قسمت های ستارگان انبوه به هم پیوسته و از هم مجزا را نشان گرفته و فهرست نموده است.
منجمین عصر ما معتقد هستند كه هر یك از این سحابی ها یك كهكشانی هستند در آسمانی كه نزدیك به عالم مربوطه آنها است.
این شمه از كشفیات جدید علوم فلكی و ستاره شناسی است اكنون ملاحظه فرمائید قرآن چه می فرماید: قل انظروا ماذا فی السموات و الارض (101 سوره یونس)
ای پیغمبر به مردم بگو چشم حقیقت بین بگشائید و آنچه بین آسمان ها و زمین است مشاهده كنید - این ستارگان سلسله های كواكب بی حد و حصری است كه پروردگار عالم از روی حكمت و مصلحت آفریده است كه فاصله هر یك از آنها تا چهار سال نوری فاصله دارد نور در هر ثانیه سیصد هزار كیلومتر حركت می كند و دورترین آن سحابی ها طبق آزمایش رصدخانه كالیفرنیا تا یك میلیارد سال نوری تخمین زده شده است.
و این عدد یعنی یك میلیارد سال نوری به زبان گفته میشود و گوش می شنود ولی درك این معنی بسیار مشكل است - كه به حساب دانشمند محترم آقای هیوی مساوی با 000 / 000 / 000 / 000 / 000 / 280 / 467 / 9 می شود و تازه این حساب مسافتی است كه دوربین تازه اختراع این عصر درك نموده و با این تلسكوپ های بزرگ كواكب كوه پیكر را دیده اند.
[ صفحه 123]
اگر بخواهیم از میزان حجم و بزرگی آنها مطلع شویم باید گفت آفتاب ما كه حجمش 000 / 300 / 1 (یك میلیون و سیصد هزار) برابر زمین است اگر آن را به اندازه ی یك گلوله به قطر یازده سانتیمتر فرض كنیم خورشید در مقابل ستاره نسر به اندازه ی یك هندوانه خواهد بود كه به قطر 16)شانزده) سانتیمتر باشد و در مقابل ستاره عیوق گلوله ای به اندازه ی 30 / 1 (یك متر و سی) سانت و ستاره دبر به قدر گلوله ای كه قطرش 60 / 2 سانت می باشد و به همین نسبت خورشید را كه گلوله ی كوچكی فرض كنیم در مقابل ستاره بسطالجوزا گلوله ای می شود به قطر 32 متر كه سه هزار برابر قطر آفتاب است و حجم آن برابر 000 / 000 / 27 برابر حجم آفتاب می باشد و این بزرگ ترین ستاره جهان نیست بلكه باز هم ستاره ی بزرگ تری شناخته شده به نام قلب العقرب كه شعاعش پانصد برابر شعاع خورشید است و بنابراین حجمش قریب 000 / 000 / 125 برابر خورشید می شود تا یكصد و شصت میلیون هم نوشته اند كه اگر این جایش را با آفتاب عوض كنید دیگر ساكنین كره ی زمین خورشید را نخواهند دید و به جای آفتابی مشاهده می كنیم كه قرصش قریب 000 / 250 برابر خورشید ما باشد.
درباره ی جرم و سنگینی این كواكب صحبت كنیم بیشتر به عظمت آن سر خشوع و خضوع خم می نمائیم و به قدرت لایزالی پروردگار آسمان ها و زمین پی می بریم.
علمای فلكی می گویند جرم آفتاب 222 / 327 برابر جرم زمین است و جرم زمین یا وزن آن 1021 تن است پس جرم آفتاب به حسب تن 327222 خواهد شد كه 21 صفر در طرف راست آن بگذاریم 000 / 000 / 000 / 000 / 000 / 000 / 000 / 222 / 327 و با این مقیاس می توان تقریبی وزن ستاره قلب العقرب یا بسطالجوزا را به دست آورد.
اما مهم تر از این وزن - وزن مخصوص یا میزان تراكم بعضی از این كواكب است كه انسان را دچار بهت و حیرت ساخته و بی اختیار سر تعظیم در ساحت مقدس كبریائی خالق متعال فرود می آورد.
و به نظر نگارنده هیچ عالمی كه در این قسمت ها علم و اطلاع داشته باشد نیست مگر آنكه موحد و خداشناس باشد.
و منطق امام علیه السلام كه ابن رشد از آن نقل كرده همین است كه می گوید: من لم یعرف الطب و الهیئة لم یعرف الله
[ صفحه 124]
تا كسی طب و هیئت نخواند و اسرار ساختمان وجود آدمی كه عالم صغیر است یا هیئت عالم كبیر كه منظومه های بی انتهای كهكشان های بی حد و حصر است نشناسد و نداند خدای را نمی شناسد.
همچنین ستاره سحابی سرطان و قنطورس و ماژلان كه هر یك مركب از هزار ستاره و شموس می باشد.
هرشل منجم معروف در عصر خود تا دوازده هزار و پانصد سحابی یعنی قسمت های ستارگان انبوه به هم پیوسته و از هم مجزا را نشان گرفته و فهرست نموده است.
منجمین عصر ما معتقد هستند كه هر یك از این سحابی ها یك كهكشانی هستند در آسمانی كه نزدیك به عالم مربوطه آنها است.
این شمه از كشفیات جدید علوم فلكی و ستاره شناسی است اكنون ملاحظه فرمائید قرآن چه می فرماید: قل انظروا ماذا فی السموات و الارض (101 سوره یونس)
ای پیغمبر به مردم بگو چشم حقیقت بین بگشائید و آنچه بین آسمان ها و زمین است مشاهده كنید - این ستارگان سلسله های كواكب بی حد و حصری است كه پروردگار عالم از روی حكمت و مصلحت آفریده است كه فاصله هر یك از آنها تا چهار سال نوری فاصله دارد نور در هر ثانیه سیصد هزار كیلومتر حركت می كند و دورترین آن سحابی ها طبق آزمایش رصدخانه كالیفرنیا تا یك میلیارد سال نوری تخمین زده شده است.
و این عدد یعنی یك میلیارد سال نوری به زبان گفته میشود و گوش می شنود ولی درك این معنی بسیار مشكل است - كه به حساب دانشمند محترم آقای هیوی مساوی با 000 / 000 / 000 / 000 / 000 / 280 / 467 / 9 می شود و تازه این حساب مسافتی است كه دوربین تازه اختراع این عصر درك نموده و با این تلسكوپ های بزرگ كواكب كوه پیكر را دیده اند.
[ صفحه 123]
اگر بخواهیم از میزان حجم و بزرگی آنها مطلع شویم باید گفت آفتاب ما كه حجمش 000 / 300 / 1 (یك میلیون و سیصد هزار) برابر زمین است اگر آن را به اندازه ی یك گلوله به قطر یازده سانتیمتر فرض كنیم خورشید در مقابل ستاره نسر به اندازه ی یك هندوانه خواهد بود كه به قطر 16)شانزده) سانتیمتر باشد و در مقابل ستاره عیوق گلوله ای به اندازه ی 30 / 1 (یك متر و سی) سانت و ستاره دبر به قدر گلوله ای كه قطرش 60 / 2 سانت می باشد و به همین نسبت خورشید را كه گلوله ی كوچكی فرض كنیم در مقابل ستاره بسطالجوزا گلوله ای می شود به قطر 32 متر كه سه هزار برابر قطر آفتاب است و حجم آن برابر 000 / 000 / 27 برابر حجم آفتاب می باشد و این بزرگ ترین ستاره جهان نیست بلكه باز هم ستاره ی بزرگ تری شناخته شده به نام قلب العقرب كه شعاعش پانصد برابر شعاع خورشید است و بنابراین حجمش قریب 000 / 000 / 125 برابر خورشید می شود تا یكصد و شصت میلیون هم نوشته اند كه اگر این جایش را با آفتاب عوض كنید دیگر ساكنین كره ی زمین خورشید را نخواهند دید و به جای آفتابی مشاهده می كنیم كه قرصش قریب 000 / 250 برابر خورشید ما باشد.
درباره ی جرم و سنگینی این كواكب صحبت كنیم بیشتر به عظمت آن سر خشوع و خضوع خم می نمائیم و به قدرت لایزالی پروردگار آسمان ها و زمین پی می بریم.
علمای فلكی می گویند جرم آفتاب 222 / 327 برابر جرم زمین است و جرم زمین یا وزن آن 1021 تن است پس جرم آفتاب به حسب تن 327222 خواهد شد كه 21 صفر در طرف راست آن بگذاریم 000 / 000 / 000 / 000 / 000 / 000 / 000 / 222 / 327 و با این مقیاس می توان تقریبی وزن ستاره قلب العقرب یا بسطالجوزا را به دست آورد.
اما مهم تر از این وزن - وزن مخصوص یا میزان تراكم بعضی از این كواكب است كه انسان را دچار بهت و حیرت ساخته و بی اختیار سر تعظیم در ساحت مقدس كبریائی خالق متعال فرود می آورد.
و به نظر نگارنده هیچ عالمی كه در این قسمت ها علم و اطلاع داشته باشد نیست مگر آنكه موحد و خداشناس باشد.
و منطق امام علیه السلام كه ابن رشد از آن نقل كرده همین است كه می گوید: من لم یعرف الطب و الهیئة لم یعرف الله
[ صفحه 124]
تا كسی طب و هیئت نخواند و اسرار ساختمان وجود آدمی كه عالم صغیر است یا هیئت عالم كبیر كه منظومه های بی انتهای كهكشان های بی حد و حصر است نشناسد و نداند خدای را نمی شناسد.